بروس گیلدن (Bruce Gilden) زادهٔ ۱۶ اکتبر ۱۹۴۶ ، عکاس اهل ایالات متحده آمریکا است.

او یکی از معروفترین و تاثیرگذارترین عکاسان مستند و خیابانی دنیاست .

پرتره های عجیب گیلدن

پرتره هاى عجیب بروس گیلدن ، چهره افراد آسیب دیده اى را در برمى گیرد که در فضاى خارجى و اغلب به وسیله دوربین قطع متوسط عکاسى شده اند. این عکس ها به وسیله نور قوى فلاش توام با نزدیکى بیش از اندازه به سوژه ها ثبت و با دیتیل زیاد و ابعادى غول پیکر در نمایشگاه هاى متعددى به نمایش درآمده اند.

شخصیت کلمه کلیدی برای گیلدن است . در اینجا با عکس هایی مواجهیم که نه تنها به توهم بازنمایی سرراست و ملموس کردن رنج و در نهایت تقلیل آن به ابژه هایی قابل دسترسی تن نمی دهند بلکه بیننده را که در دل آن هراسی برمی انگیزد رها می کنند که نشات گرفته از کشاکش بنیادین میان سطح عکس و سطح ناملموس رنج است.

گیلدن می گوید که نمی تواند ویژگی های خاصی را که او را به یک چهره جذب می کند توضیح دهد و خود را عکاس بصری توصیف کند.

افرادی بر این عقیده بودند که پرتره های گیلدن “بی رحمانه”هستند و به نظر آنها دشوار است که به آن ها نگاه کنند، اما گیلدن تصمیم گرفت عکس هایی را که می خواهیم از آن دور شویم را عکاسی کند.

موضوعات پرتره های گیلدن

پرتره های بروس گیلدن اغلب موضوعاتی از فحشا،مواد مخدر، مردان و زنان بی خانمان ، کارگران روزانه ، فقر ، بزهکاری ، زندگی ، مرگ و … رویدادهای اجتماعی و سیاسی دیگر که اغلب انسان ها با آن ها سر کار دارند را در بر می گیرد در کل هدف بروس گیلدن نشان دادن واقعیت های روزمره است.

از دیدگاه گیلدن ، مهم این است که به یاد داشته باشید که “پرتره ترکیبی از من و شخصی است که من عکاسی می کنم.” این یک قرارداد است، قراردادی بین دو نفر از ما – در غیر این صورت تصویری وجود ندارد. “.

گیلدن با سبک خاص خود ، در این مجموعه، پرتره را در ارتباط با تروما و آسیب هاى ظاهرى مطالعه مى کند و دست آخر به امضایى کاملا شخصى دست مى یابد.